Data pierwszej publikacji: 29 września 2023 r.

Edward Pentin: dziennikarz na służbie prawdzie, Stolica Apostolska i Chiny, synody biskupów.

Edward Pentin, dziennikarz, autor książek i doświadczony znawca spraw Stolicy Apostolskiej, dzieli się refleksję na temat swojej drogi życiowej i zawodowej, przedstawiając swoją duchową podróż od anglikanizmu do katolicyzmu. Omawia temat funkcjonowania Watykanu i ocenę dziesięciu lat pontyfikatu papieża Franciszka. Podejmuje także temat kolejnego papieża. W oparciu o swoje analizy i obserwacje wskazuje na kwestię decentralizacji doktryny – ideę, którą wyraźnie zaproponował papież Franciszek w jednej ze swoich wczesnych encyklik „Evangelium gaudium”, w której napisał: „Nie sądzę też, że należy oczekiwać od papieskiego Magisterium przedstawienia ostatecznego lub pełnego nauczania w każdej sprawie, która dotyczy Kościoła i świata. Nie jest wskazane, aby Papież zastępował lokalnych biskupów w rozeznawaniu każdej kwestii pojawiającej się na ich terytorium. W tym sensie jestem świadomy potrzeby promowania zdrowej „decentralizacji” (EG 16). Jednocześnie dążenie to stoi w pewnym napięciu z inną tendencją dostrzegalną w podejściu papieża Franciszka i dykasterii Stolicy Apostolskiej pod jego kierownictwem: centralizacji władzy w Watykanie, skłonność do ręcznego sterowania i przejmowaniem pewnych kompetencji biskupów. Dotyczy to zjawisko wielu decyzji personalnych, postępowań w odniesieniu do zakonów, a nawet suwerennego Zakonu Maltańskiego, a także niektórych spraw kościelnych, takich jak podejście do Mszy łacińskiej, zwykle podlegającej jurysdykcji lokalnych biskupów rozeznających kwestie rytu nadzwyczajnego w kontekście duszpasterskie sytuacji wiernych. I tak w przypadku Nadzwyczajnej Formy Rytu Rzymskiego doszło do dramatycznego przeniesienia uprawnień decyzyjnych biskupów na dykasterie watykańskie i papieża, ograniczając rolę biskupów.

Przechodząc do kwestii międzynarodowych, Edward Pentin omawia pewne osłabienie reakcji Watykanu (za czasów pontyfikatu papieża Franciszka) w kwestiach prześladowań chrześcijan (np. w Nigerii), a także wątpliwości związane z tajnym porozumieniem między Watykanem a Chińską Republiką Ludową. Wskazuje na negatywny wynik tego porozumienia, przejawiający się w nasileniu prześladowań chrześcijan w Chinach przez Komunistyczną Partię Chin, co pozostaje w kontraście do pozytywnej oceny Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej. Odnosi się także do budzących pytania niejasnych działań i wypowiedzi Watykanu związanych ze współpracą Watykanu z Organizacją Narodów Zjednoczonych i jej instytucjami (WHO i innymi) oraz inicjatywami ONZ, które stoją w coraz większej sprzeczności z nauczaniem moralnym Kościoła (dramatyczne zwrot w kierunku promowania przez ONZ i WHO tzw. praw reprodukcyjnych jako prawa człowieka, Agendy 2030 i celów zrównoważonego rozwoju i ich praktycznych konsekwencji). Edward Pentin podnosi także kwestie poprzednich synodów i problemów jakie wystąpiły (co jest przedmiotem jednej z jego książek) oraz przygotowań do Synodu o synodalności. Dzieli się w szczególności obserwacjami na temat mechanizmów poprzedniego i obecnego synodu, wskazując pewne wspólne wątki, jak np. rola ekspertów i sekretariatu forsujących określony kierunek dyskusji i propozycji także doktrynalnych, mających ogromny wpływ na kształt dokumentów synodalnych. Ciekawym tematem poruszanym przez Edwarda Pentina jest zarządzanie Watykanem i postęp w reformowaniu finansów Watykanu, w tym efekty reform zainicjowanych przez zmarłego kardynała Pella, który docenił w swoich wypowiedziach w ostatnich miesiącach przez niespodziewaną śmiercią, że dokonuje się postęp w tych reformach sfery gospodarczej, zwłaszcza w ostatnich 2 latach lat, kiedy papież Franciszek odwołał kardynała Becciu z jego funkcji.